TIME TO SAY GOODBYE? 2

Sa loob ng 3 taon, minahal ko na ang work ko dito. Masaya ako pag may nayayari kaming bahay. Bagama't wala ako ng ganitong mga kagandang bahay. Sinisikap namin na mapaganda ang bahay na ginagawa namin, ginagamitan namin ito ng puso, pagmamahal at malasakit. 3 taon, napamahal na sa akin ang mga tauhan ko, si greg ang driver ko, si timot leadman ko sa valenza sta rosa, si lito naman leadman ko sa ponticelli camella at brittany portofino. Si jessie boy na kapitbahay ko, leadman timekeeper ko sa avida setting cavite. Bawat isa sa mga tao ko, kaya ko ikwento ang buhay nila kung ano ang kakayahan nila ang kahinaan nila. kilos palang nila kilala ko na kung may nararamdaman sila.

Nandon na ang malasakit namin sa isa't isa, kahit na medyo iba ako sa kanila, sinikap ko na mailapit ang sarili ko sa kanila. Sa driver ko na si greg, kilalang kilala nya ako, lahat ng pinagdaanan ko sa trabahong ito, alam nya ang mga sama ng loob ko, alam nya kung masaya ako, alam nya kung nag away kaming mag asawa. Minsan nga nakita ko sya na may nakasukbit na lanseta, sabi ko bakit may dala ka nyan? Ang sagot ba naman sa akin eh, " sir sa dami ba naman ng kaaway mo ". Salbahe talaga ha ha ha ha ha ha ha ok lang, ganun kami mag biruan ni greg, pero pag dating sa trabaho kilala nya ako. Kahit may sakit sya kailangan nya pumasok kasi masisira ang schedule ko. Nandon ang malasakit sa trabaho nya. Siguro dahil may anak na din sya. At nakikita ko naman na masaya sya na ako ang boss nya. or ipinagbilin ako sa kanya ng boss ko? na boss naming lahat.

Kapag masaya ka sa ginagawa mo, napakahirap nitong iwanan, at malaki na din ang hirap ko sa trabahong ito. Ngunit ang pinaka mahirap sa lahat, paanong magpaalam sa napakabait ko na boss? Lahat ng suporta binibigay nito sa akin, minsan pakiramdam ko, kalaban ko ang buong mundo, pero sya ramdam ko ang tiwala nya sa akin. Na alam kong isa sa dahilan kung bakit marami ang gustong mawala na ako. Dapat ok na ako dito, kasi 2 na kaming mag asawa na nasa office at kung pag sasamahin ang kinikita namin para na din akong nag abroad. Magkasama pa kaming lahat.

Pero minsan nagkamali ako. Paano ko ba sasabihin? Ang hirap talaga. Tumatakbo ang panahon, at nauubos na ito. Kailangan ko magpaalam, nagtatalo ang puso ko at utak. Sa mga mahal ko, kay rina handa sya na lumayo na ako or sabi lang nya? kasi nararamdaman ko, sanay na sya na magkasama kami, tulad ko din sya, matapang lang ako kasi nandyan lang ang asawa ko. Ganun din sya. Paano kung wala na sa tabi namin ang isa't isa? Malakas pa kaya kami? Marami akong kinatatakutan, paano kung hindi ako magtagumpay? Paano ang pamilya ko? Pero hindi lang naman ako ang lumayo, maraming pamilya ang magkakalayo. Masaya naman sila.

Nauubos na ang panahon ko. Sana mayaman nalang ako, para hindi na ako lalayo pa sa mga mahal ko. Ma mimis ko ang kakulitan ng mga anak ko ng bunso ko. Ang mga yakap ni rina sa akin na mukha kaming mag-ama. Ma mimis ko ang ang maraming tao. Pero natatakot din ako mag isa. Pero parang hindi na ako makakaiwas pa. Tulungan nawa ako ng dios na magtagumpay.

TIME TO SAY GOODBYE?

Medyo matagal ako hindi nagsulat dito sa blog ko. Kasi napakahirap sumulat pag hindi nanggagaling sa puso. Ilang beses ko sinubok pero parang ang hirap mag sinungaling sa blog. Nasanay ako na lahat ng nilalagay ko dito ay totoo. Ang bago, magkasama na kaming mag asawa sa work ngayon 2 months na yata sya sa office namin. siguro ok lang kasi mas madalas naman ako sa construction site kesa sa office namin.

Kaya parang hindi din kami magkasama. Kulang nga ang oras ko umikot sa mga site. Nag ooffice lang ako ngayon, pag gumagawa ako ng mga billing. Kabisado ko na naman, pag actual ka kasi sa contruction site hindi ka masyado malilito, daig mo pa ang computer kasi nga nakakaikot ka ng actual at ako mismo ang nagpapatrabaho. Kaya pag dating sa office saglit nalang.

Hindi ko malaman kung natutuwa ako o hindi kasi kasama ko na ang asawa ko sa work. Kasi sabi nila sa office pasaway ako at opposition sa maraming bagay. Pero ang sa akin naman sinasabi ko lang kung ano ang tama at kung ano ang paniniwala ko sa maraming bagay. Kaya medyo nagulat talaga ako noong inaalok nila ako na mag work na ang wife ko sa office namin, sa akin naman medyo ok na ang salary ko para sa pamilya ko. Si rina naman maraming deskarte sa buhay, nakautang nga yon sa bank na wala ako alam, matalino sya at nasubukan ko na yon sa maraming bagay, ika nga ay kaya nya din ako buhayin. Kaya lang naman ako nagulat ang alam ko pinag tutulungan nila ako para matanggal sa work. Tapos bigla inalok ang wife ko na sumali sa magulong mundo ko ng construction ha ha ha ha ha ha nakakatuwa. Aminado ako na nadagdagan ng mga half inches ang noo ko. Kasi imbes na mawala ako sa work ko, naipasok ko pa ang wife ko.

Ano kaya ang balak nila? ewan ko ba. Pati ako minsan nalilito na. Ako naman nagtratrabaho lang. Ginagawa ko lang ang work na pinagkatiwala sa akin. Kahit na walang katapat na pera ang kunsumisyon sa mga trabahador, na sa bawat pagkakamali nila alam ko na ako ang masisisi ng mga engrs, ng mga boss ko. ito padin ako after 3 years, hindi ako makapaniwala talaga ng nakatagal ako ng ganito, o sila din hindi makapaniwala na kasama pa nila ako ha ha ha ha ha ha ha ha. ako din naman gusto ko na din maglaho ng madalas, lalo pag mga deadline na ng mga bahay, tapos panay ang tawag sa akin ng mg site engr, kesa mag init ang ulo ko dahil wala na ako maisagot, pinapatay ko nalang ang cell ko, tapos sisikapin ko nalang na magawa kung ano ang mga request nila na walang katapusan at paulit ulit, na akala nila ako si superman, na kaya mo yan jeff lagi. Madalas nag me meeting sila ng project, tapos ako madalas late dumating. Pag dating ko ok na silang lahat. Pagdating ko wala na ako magagawa kundi gawin ang napag meetingan nila, ha ha ha ha ha ha. tama, lagi ako biktima. Pero ok lang naman pag may oras pa. At siguro hindi ko na din napapansin ang mga tao ko. Kahit pagod na sila, minsan talaga hindi ko yon napapansin, Kasi sila naman biktima ko din. Dahil sa pag oo ko. Kailangan din nila sumunod sa mga utos ko. Salamat nalang sa suporta ng big boss ko na pogi. Pag may project ako, free lahat ng food, yon nalang siguro ang maibibigay ko sa mga tao ko bukod sa overtime.

Dito sa work ko, Kailangan hiwalay ang problema sa pamilya. Kasi madadamay ang work. Pag nadamay ang work, masisira mawawalan din kami ng trabaho. Madalas sa meeting ko sa mga tauhan ko. Lagi ko sinasabi sa kanila na huwag dalhin sa construction site ang problema sa pamilya. Kasi Madali ako makahalata, Pag napansin ko na para silang may sakit, pauuwiin ko sila kesa masira nila ang trabaho ko. Ako naman halata nila pag nag iingay ako sa site na panay ang sita ko. Ibig daw sabihin non nag away kami ni rina, at gumaganti lang ako sa kanila. ha ha ha ha ha.Hindi totoo yon, kasi nag away kami ni rina o hindi, pag nakakita ako ng mali at paulit ulit yon nagagalit na talaga ako. Lalo pag monday, madalas ang mga lasenggo pag monday absent. Wala ako pakialam kung may hang over pa. Basta pag absent ng monday, suspendido ng 3 days. Para mag tanda na dapat hinay hinay lang ang inum pag sunday kasi may pasok na ng monday. Pag wlang nasweldo, uutang sa canteen. tapos panay kapos na ang budget kasi nga nag absent. Bukod pa sa sira ang schedule namin sa work. Inaasahan mo na may tao ka don, yon pala hindi nag sipasok hay naku.